Venlo naar Swalmen, deel 2

Vandaag, zondag 13 maart, zijn we begonnen waar we vrijdag waren gestopt: bij de oude grenspost ter hoogte van de Witte Stein. Eerst koffie en wc bij café de Grens. 

Daarvandaan liepen we de landsgrens volgend richting het zuiden.

Ook weer een mooi stukje natuur, bos aan de Duitse kant, akkers aan de Nederlandse kant. En af en toe een klein klimmetje tussendoor....

Na 7 kilometer bereikten we Cafe het Bos en je snapt... Koffie met vlaai, wel verdiend, en wederom was de vlaai het lekkerste 🙊🙊. Heerlijk gezeten in het zonnetje op een comfortabele bank, dat was niet verkeerd! 

Na deze pauze begonnen we aan de laatste loodjes van vandaag, langs de Swalm naar... Swalmen. 

Daar werd de route wat minder duidelijk, maar uiteindelijk stonden we op het marktplein bij de kerk. 

Het einde van deze etappe en het begin van de volgende. Voor dit weekend zit het er op, alleen nog het station vinden en het juiste perron...

De trein deed er maar 5 minuten over (😎) en toen stonden we weer in Reuver. 

Het was weer een geslaagde wandeldag, goed van temperatuur en weinig wind. Deze etappe kan ook afgevinkt worden. In april hopelijk de volgende van Swalmen naar Montfort 👣👣. 

Venlo naar Swalmen, deel 1

 Nou zal je misschien denken... Ze heeft een stukje overgeslagen, maar ik ben er achter gekomen dat ik vergeten ben mijn blog bij te houden 🙈🙈.

Lekker belangrijk, maar niet heus. Voor nu hou ik het bij dit wandel weekend. 

We, moeders +Brig en ik, zitten een lang weekend in een huisje op het park de Lommerbergen bij Reuver. Dit is ongeveer halverwege de etappe. En omdat ik niet meer zo vaak lange afstanden loop, is dit een mooie verdeling.

Brig en ik zijn ''s ochtends met de trein naar Venlo gegaan, daar was ik vorig jaar geëindigd bij het station. Ik wist dus welke kant we op moesten. Het eerste deel was niet fijn, langs een weg en in de wind. Maar nadat we het spoor waren overgestoken werd het rustiger. We kwamen vlak langs het Bilderberg hotel waar Brig eerder met Ton gelogeerd heeft, de Bovenste Molen. 

Daarvandaan liepen we door een mooi gebied richting de geplande koffiestop bij een voormalige abdij.De koffie was niet denderend maar de vlaai maakte alles goed! Dit was de enige horeca die we tegen zouden komen, dus we hebben er lekker even gezeten.

Na deze pauze ging het eerst richting de A74, die moesten we oversteken via een brug. Daarna liep de route via een voormalig vuilnisbelt richting de grens met Duitsland. Via een mooi natuur gebied liepen we, de grens volgend, afwisselend in Duitsland en in Nederland naar het zuiden. 

We hebben ergens in het bos, in de zon en uit de wind, ons broodje opgegeten. Heerlijk om even de voeten rust te geven... Het smaakte ons goed. 

De laatste loodjes zijn altijd het zwaarste en we begonnen onze benen en voeten wel te voelen. Vrij logisch aangezien we beiden niet meer gewend zijn om langere afstanden lopen 👣👣. 

Dus nog 1 korte stop gemaakt en daarna door naar de Witte Stein, aan de grens met Nederland. Hier hadden we ''s ochtends  een auto geparkeerd 🤗, het eindpunt van deze dag. 

We hoopten op een lekkere koffie, helaas kregen we een slap bakkie. Jammer! 

Het was een paradijs voor de kleine kinderen, maar voor koffie zoeken we volgende keer een ander 😢. 

Maar we waren wel trots op onze prestatie en na nog een korte stop in Reuver gingen we moe maar voldaan terug naar het huisje. 

Het was een mooie route, wat meer horeca zou wel fijn zijn geweest, en een goede oefening voor het 2e deel.