Wandelweekend Swalmen naar Montfort, deel 3

Op zondag wilden we ook nog graag een stukje wandelen in de omgeving. Uiteindelijk hebben we een rondje gedaan om St Odilienberg heen. Deels via het Maas-Niederrhein pad en terug via het Pieterpad. Wat een mooi stukje, jammer dat het Pieterpad dit overslaat.

Als je de tijd hebt, dan is het de moeite waard om een stukje om te lopen. 

Voor ons was het een goede afsluiting van een heerlijk weekend. 

Wandelweekend Swalmen naar Montfort, deel 2

Zaterdag 23 april, mijn verjaardag, begint goed. Het ontbijt is iets uitgebreider, voelt iets meer als een vakantie uitje 🤗.

We rijden op ons gemak naar Montfort. Het plan is om met de bus naar Melick te gaan, terug te lopen naar de route en dan de laatste 8 kmtrs te wandelen naar Montfort met een tussenstop in St Odilienberg voor koffie met vlaai of een lunch. 

In Montfort is alles nog dicht, behalve de Coop en de bakker. Dus koffie to go bij de bakker gehaald en opgedronken aan een tafeltje. De bus gaat pas om 4 over 11, tijd genoeg. Tegen 11u zitten we bij de halte, samen met nog 2 dames die ook het pieterpad lopen. 

Om 11.10 begin ik onrustig te worden en ik pak de telefoon erbij. We hebben de bus ook niet de andere kant op zien gaan. Er is toch niet iets mis? 9292 meldt dat de bus is uitgevallen! De eerst volgende gaat om 12.04 😱😱. Drama! 

De 2 andere dames willen op zoek naar een taxi, maar met een hondje is dat niet te doen. We laten hen hun gang gaan en beslissen om zelf de route omgekeerd te gaan wandelen. Dus richting Melick. 

Het voelt wel even vreemd maar aan de andere kant ook wel fijn. We zijn op pad en daar gaat het om. We hebben ook de mazzel dat we meteen een mooi stukje natuur (het Sweeltje) induiken. Heerlijk door het bos 😘. 

Het lopen gaat goed en na ongeveer 5 km komen we aan in St Odilienberg.

Even zoeken en toen zaten we heerlijk in het zonnetje te genieten van een lunch/vlaai met koffie bij Preuf en Proost, niet aan de route maar het omlopen wel waard. 

Met de magen gevuld toch maar even checken hoe het met de bus gaat vanmiddag.... We hebben nog een kleine 3 kilometer te gaan, plus het stukje naar de bushalte. En we willen niet net de bus missen 🙊. 

Je raadt het al, er valt een bus uit! En om nu weer een uur extra door te brengen in Melick... Nee, echt niet. Maar ja, wat dan? Uiteindelijk een extra rondje gedaan in St Odilienberg en daar op de bus gestapt terug naar Montfort. 

Het is dus een andere dag geworden als gepland, maar ik denk wel dat we het mooiste stuk hebben gezien.

Wandelweekend Swalmen naar Montfort, deel 1

April 2022.... Tijd voor een volgende etappe op het Pieterpad. Rond mijn verjaardag ben ik vrij, dus aan de puzzel : waar slapen, hoe lopen, hoe is het ov, mag de hond mee, ga ik alleen, hoe is het weer? 

De etappe is 21,5 km, wel wat lang voor mijn hond. En ik zelf ben het ook niet meer gewend. Daarnaast wil ik ook graag genieten van de omgeving, dus 2 of 3 nachten ergens slapen en 2 dagen wandelen is de wens. Zuslief heeft de smaak te pakken en wil graag mee. Uiteindelijk via VodF geboekt in Posterholt bij familie Koster. Klinkt goed, eigen ingang, eigen keuken etc. En evt kan het daarvandaan met de bus en trein, of deels met de auto en het ov.

Ook de weersverwachting werkt mee: droog + een zonnetje.

Afgelopen donderdag kwam mijn zus me ophalen en zijn we op ons gemak richting het zuiden gereden. Aan het eind van de middag konden we terecht, auto uitgepakt en een stukje gewandeld met de hond. Savonds Chinees gehaald en opgepeuzeld. Wat kan dat toch lekker zijn! 

Vrijdag met de auto naar een buitenwijk van Roermond gereden en met de bus naar het station gegaan. Daar op de trein naar Swalmen waar we vorige keer waren geëindigd. We hoopten koffie met lekkers (lees vlaai) en een wc te vinden op het marktplein. Helaas alles nog dicht! En nee, het was niet heel vroeg, half 11. Blijkbaar begint de dag hier wat later dan bij ons in het westen 😎. 

Swalmen uit, onderweg naar Kasteel Hillenreadt, mooi stukje met leuke doorkijkjes. 

Na het kasteel gaat de route verder door de bosrijke omgeving richting Boukoul. We bleven hopen op een terrasje langs de route, maar helaas... Wel sportvelden met kinderen die de grootste lol hadden op de koningsspelen. De b en b onderweg was dicht, een andere pleister plaats lag toch wel een stuk van de route af... Ook kwamen we langs een mooie herenboerderij, Zuidewijk Spick. 

Uiteindelijk na 7,5 km.... Camping het Spikkerdal! Yeah, koffie, vlaai en een wc 😂😂. We hebben daar toch wel even uitgepuft. Hoe blij je kan zijn met een lekker kopje koffie 😎😎

We hadden behoorlijk doorgelopen en toen we weer op pad gingen voelden we ons nog best fit. Naar de auto was nog een kleine 3 km. Ook dit was een goed beloopbaar pad. Je merkte wel dat je in de buurt van een stad was, een grote weg in de buurt. 

Eenmaal in de buurt van de auto besloten we toch door te lopen naar Melick en daar de bus te nemen terug richting de auto.

En ja zoals het wel vaker gebeurt als je het originele plan wijzigt.... Dat kan tegen vallen. Zo ook nu. Het was verder als verwacht, minder fijn lopen en in Melick was ook bijna alles dicht. Uiteindelijk een broodje gehaald bij de snackbar en langzaam richting de bushalte. Daar nog snel kijken welke halte we uit moesten stappen, lang leve Google maps.

Uiteindelijk hebben we bijna 14 km gelopen, inclusief aan en afloop. Dat was toch iets meer dan gepland en we waren blij weer thuis te komen bij ons adres van VodF. Voetjes omhoog en onder de douche. Moe maar voldaan zijn we savonds lekker uit eten geweest bij eetcafé Liebes, opladen voor de 2e dag. 

Venlo naar Swalmen, deel 2

Vandaag, zondag 13 maart, zijn we begonnen waar we vrijdag waren gestopt: bij de oude grenspost ter hoogte van de Witte Stein. Eerst koffie en wc bij café de Grens. 

Daarvandaan liepen we de landsgrens volgend richting het zuiden.

Ook weer een mooi stukje natuur, bos aan de Duitse kant, akkers aan de Nederlandse kant. En af en toe een klein klimmetje tussendoor....

Na 7 kilometer bereikten we Cafe het Bos en je snapt... Koffie met vlaai, wel verdiend, en wederom was de vlaai het lekkerste 🙊🙊. Heerlijk gezeten in het zonnetje op een comfortabele bank, dat was niet verkeerd! 

Na deze pauze begonnen we aan de laatste loodjes van vandaag, langs de Swalm naar... Swalmen. 

Daar werd de route wat minder duidelijk, maar uiteindelijk stonden we op het marktplein bij de kerk. 

Het einde van deze etappe en het begin van de volgende. Voor dit weekend zit het er op, alleen nog het station vinden en het juiste perron...

De trein deed er maar 5 minuten over (😎) en toen stonden we weer in Reuver. 

Het was weer een geslaagde wandeldag, goed van temperatuur en weinig wind. Deze etappe kan ook afgevinkt worden. In april hopelijk de volgende van Swalmen naar Montfort 👣👣. 

Venlo naar Swalmen, deel 1

 Nou zal je misschien denken... Ze heeft een stukje overgeslagen, maar ik ben er achter gekomen dat ik vergeten ben mijn blog bij te houden 🙈🙈.

Lekker belangrijk, maar niet heus. Voor nu hou ik het bij dit wandel weekend. 

We, moeders +Brig en ik, zitten een lang weekend in een huisje op het park de Lommerbergen bij Reuver. Dit is ongeveer halverwege de etappe. En omdat ik niet meer zo vaak lange afstanden loop, is dit een mooie verdeling.

Brig en ik zijn ''s ochtends met de trein naar Venlo gegaan, daar was ik vorig jaar geëindigd bij het station. Ik wist dus welke kant we op moesten. Het eerste deel was niet fijn, langs een weg en in de wind. Maar nadat we het spoor waren overgestoken werd het rustiger. We kwamen vlak langs het Bilderberg hotel waar Brig eerder met Ton gelogeerd heeft, de Bovenste Molen. 

Daarvandaan liepen we door een mooi gebied richting de geplande koffiestop bij een voormalige abdij.De koffie was niet denderend maar de vlaai maakte alles goed! Dit was de enige horeca die we tegen zouden komen, dus we hebben er lekker even gezeten.

Na deze pauze ging het eerst richting de A74, die moesten we oversteken via een brug. Daarna liep de route via een voormalig vuilnisbelt richting de grens met Duitsland. Via een mooi natuur gebied liepen we, de grens volgend, afwisselend in Duitsland en in Nederland naar het zuiden. 

We hebben ergens in het bos, in de zon en uit de wind, ons broodje opgegeten. Heerlijk om even de voeten rust te geven... Het smaakte ons goed. 

De laatste loodjes zijn altijd het zwaarste en we begonnen onze benen en voeten wel te voelen. Vrij logisch aangezien we beiden niet meer gewend zijn om langere afstanden lopen 👣👣. 

Dus nog 1 korte stop gemaakt en daarna door naar de Witte Stein, aan de grens met Nederland. Hier hadden we ''s ochtends  een auto geparkeerd 🤗, het eindpunt van deze dag. 

We hoopten op een lekkere koffie, helaas kregen we een slap bakkie. Jammer! 

Het was een paradijs voor de kleine kinderen, maar voor koffie zoeken we volgende keer een ander 😢. 

Maar we waren wel trots op onze prestatie en na nog een korte stop in Reuver gingen we moe maar voldaan terug naar het huisje. 

Het was een mooie route, wat meer horeca zou wel fijn zijn geweest, en een goede oefening voor het 2e deel.