Groesbeek naar Gennep 👣👣

Mijn plan voor vandaag was om de auto te parkeren in Gennep en met het ov terug te gaan naar Groesbeek. Ik vind het fijn als de auto op het eindpunt staat. Maar ja... Gennep ligt in een andere provincie, namelijk Limburg. Dus er is geen busverbinding, alleen via Nijmegen. Tijdrovend en niet goedkoop.

Via Facebook contact gezocht met Irene, zij heeft ons opgehaald in Gennep en naar Groesbeek gebracht. Erg fijn en gezellig. Ze had een handdoek voor Miko, koffie en mondkapjes.. Goed geregeld! Niet gratis maar wel een oplossing.

Om 10u begonnen Miko en ik aan de wandeling. Via het centrum liepen we al snel het bos in. Miko mocht los, dat vond hij erg fijn natuurlijk!

Wat is dit toch een mooi gebied om te wandelen, de eerste kilometers gaan snel voorbij. We lopen weer vlak langs de grens met Duitsland. Hoe verder we komen hoe meer bewolking komt opzetten, maar omdat we in het bos lopen merk ik het niet heel erg. Pas bij het verlaten van het bos, we lopen tussen een aantal weilanden door, voel ik de wind. Best fris!

Even later bereiken we het volgende bosgebied, dat van de St Jansberg. Hier moet Miko aan de lijn, jammer maar helaas. Dit gebied is ook heel mooi en afwisselend, we gaan naar boven en naar beneden, naar boven en...

Er lopen hier diverse andere wandelroutes, inclusief de WOW. Goed opletten dus! Ik wist dat ik langs restaurant de Diepen zou komen, open voor koffie en broodjes "to go". Daar was ik wel aan toe na ruim 7 kilometer!

Bij het vertrek begon het te miezeren, in combinatie met een snijdende wind en het lopen langs een weg... Pff, dat was best zwaar. Maar je moet door. Door Milsbeek richting Gennep, ook hier zaten mooie stukjes tussen. Geen bos, wel water en open stukken. Er is hier veel gebeurd in de laatste eeuwen, dat wordt ook beschreven op informatie borden langs de route. Ik heb er weinig tijd voor, het is ondertussen echt kouder geworden en ik wil maar 1 ding.... Bij de auto aankomen. Dan kunnen we uit de wind even bijkomen.

Gelukkig staat de auto aan het begin van het dorp en daar aangekomen kan ik m'n jas aantrekken en op m'n gemak het broodje opeten wat ik vanmorgen heb meegenomen van het ontbijt. Miko krijgt wat lekkers en nog wat water. We hebben het weer gered! 

Het was een mooie route, jammer van het weer op het 2e deel. Maar zo werkt het nou eenmaal. 

Morgen gaan we een korter stukje lopen en verkassen we naar Vierlingsbeek. Ik ben benieuwd hoe het daar is.